Lovely Hoi An

Op het moment van schrijven is het nu 6.00 uur in de ochtend. Eergisteravond zijn we aangekomen in Hoi An. Ik viel zowat om van vermoeidheid, maar hoe kan het ook anders nadat ik die dag al om 5uur 's morgens al zonsopgang liep te fotograferen!
De vlucht naar Danang ging al voorspoedig en was 'n voorteken voor wat ons in Hoi An te wachten stond.
Het mooie weer van Halong bleek zich voort te zetten. Ook hier was de temperatuur heerlijk en was het droog.

Toen we gisterochtend wakker werden
zagen we eigenlijk pas wat 'n prachtige en schone kamer we hadden. De avond te voren dachten we in eerste instantie, dat het 'n wat ongezellige kamer was, maar nu we de wereld weer wat zonniger zagen omdat de vermoeidheid was verdwenen bleek dit onterecht.
We hebben ontbeten buiten op het terras aan de rivier waar onze Homestay zich bevind. Wat 'n rust!
Deze Homestay geeft ons weer het warme en persoonlijke gevoel wat we in Thailand bij David en Nuy hadden in Chiang Mai.
Nadat we 'n flinke bult was bij de eigenaresse hadden achtergelaten, kregen we de sleutel van onze fietsen die we gratis mochten lenen. Deze keer niet van die aftandse dingen maar splinternieuwe fietsen met alles erop en eraan. Bijkomend nadeel was dat ze tevens ook wat zwaarder trapte waardoor ik al snel geconfronteerd werd met mezelf. Ik ben normaal flink van het doortrappen maar moest mezelf dwingen om het nu heel rustig aan te doen om het vol te houden.
Vandaag zouden we als eerste op zoek gaan naar 'n kleermaker waar Hoi An om bekend staat. Voor weinig geld kun je hier echt overal maatkleding laten maken. Het zoeken konden we echter achterwege laten want de kleermaker vond ons! Zo dat we Hoi An binnen kwamen rijden en van onze fietsen af wilde stappen kwam er 'n schommelkontje op ons af. Waar we ons daags ervoor toevallig afvroegen of homoseksualiteit hier in Vietnam werd geaccepteerd, kregen we nu al snel ons antwoord.
Terwijl ik mijn zinnen had gezet op 'n kofferset die ik zag staan, werd Jeroen buiten aan de praat gehouden door 'Coco', ik sloeg er weinig acht op en had nog geen flauw idee wat deze grapjas van ons wilde.
Na 'n tijdje onderhandelen kregen we het voor elkaar om de kofferset te weten bemachtigen voor zo bleek achteraf, 'n bodemprijs. Toen ik weer naar buiten liep en Jeroen even naar de ATM was om geld te pinnen, wist deze Coco me al snel 'n glimlach van oor tot oor op m'n gezicht te toveren. Al heupwiegend en met al z'n 'vrouwelijke' charmes zorgde hij ervoor dat we onze fietsen ergens veilig neer konden zetten. Inmiddels was me al duidelijk dat hij één vd vele kleermakers in Hoi An was en besloten maar om direct met hem mee te gaan omdat dit toch al in de planning lag.
Het werd 'n feestje! We werden voorgesteld aan z'n zuster met wie hij samen werkte en al snel vlogen er lappen stof in het rond, kwamen er meiden onze maten opnemen en werd er naar onze wensen geluisterd. Het was 'n amusant geheel maar het 'over de top' gedrag van onze nieuwe vriend deed ons werkelijk gieren. Thuis zou je er notabene geld voor hebben gegeven voor zo'n dagdeel entertainment!
In dit geval koste het ook geld maar krijgen we er 'n gevulde koffer met 'n halve garderobe erbij kado.
Al had deze dag niks meer in petto voor ons gehad, dan nog kon onze dag niet meer kapot.
Enkele uren later besloten we om ergens te gaan lunchen om vervolgens lekker naar het strand te gaan om te genieten van het overheerlijke zonnetje. Hoi An zouden we later wel ontdekken als het minder warm was. De indruk die dit stadje in deze korte de tijd op ons had gemaakt deed ons direct besluiten om de voorgenomen excursie voor morgen te schrappen. Hoi An heeft zoveel te bieden dat we onzelf hier prima 'n paar dagen kunnen vermaken.
Op weg naar het strand besloten we ons kennende natuurlijk weer de touristische route te nemen om vervolgens compleet ergens anders uit te komen. We hadden geen idee waar we waren maar wisten wel dat onzelf zielsgelukkig voelde met onze vrijheid in deze omgeving. Uiteindelijk kwamen we uit op 'n afgelegen kokosnoten plantage waar we godzijdank iets konden drinken want inmiddels gutste het zweet van me af en we hadden echt volledig de pijp leeg.
De eigenaresse maakte ons duidelijk dat we samen met haar in bamboe baskets door de plantage heen konden varen.
In eerste instantie hielden we de boot af omdat we onze zinnen hadden gezet op het strand maar als snel namen we het aanbod toch maar aan om op het water even de verkoeling te krijgen waar naar verlangde.
Het was echt super en hebben weer ontzettend veel lol gehad. Al tollend dobber je daar door de plantage heen wat werkelijk prachtig was. Voor Mike werd er 'n kroon gemaakt van palmbladeren en voor Tess een of andere allercharmanste hoofdtooi, het was vermakelijk.
Even later kwam er 'n hengeltje tevoorschijn waar we krabjes mee konden vangen wat voor 'n hoop gegil zorgde bij de dames Verstegen.
En juist van dit soort onverwachtse dingen genieten we zo intens. Gewoon fietsen in de middle of nowhere en maar zien wat er op ons pad komt.
Na afloop is de dame vd plantage 'n stukje meegereden om ons alsnog bij het strand te krijgen.
Inmiddels was het al 17.00 uur en hadden niet heel lang de tijd maar genoeg om even af te koelen.
Het strand was prachtig, 'n heel bos met palmbomen tot bijna aan het water.
Het zeewater was heerlijk. Normaal ben ik altijd 10 minuten bezig om door de kou van het water heen te komen maar dit was voor 't eerst dat moeders zonder problemen het water inliep.
Er stond echt 'n behoorlijke branding wat zorgde voor flinke hoge golven wat we nog nooit eerder zo hadden meegemaakt.
Nadat we ons later op onze kamer hadden gedouched zijn we het oude centrum ingegaan om 'n hapje te eten.
Nu zagen we pas hoe mooi en enorm knus en sfeervol dit centrum was met z'n overwegend kleine gele pandjes en mooie bruggetjes . Overal waar je keek waren gekleurde lampionnetjes en dreven er lichtjes in de haven.
We vonden 'n restaurantje aan het gezellige haventje met uitzicht op dit alles. Omdat Hoi An zó compleet anders bleek dan de rest van Vietnam van wat we tot nu toe hebben gezien, durfte ik het aan om weer gewoon alles te eten.
We besloten om gewoon 'n verassingsmenu voor 4 personen te bestellen. De keuken van Hoi An staat in de boeken als de beste van heel Azië dus we waren wel eens benieuwd.
Nou ik kan alleen maar zeggen dat de afsluiting van deze dag werkelijk ook 'n feestje was. Dit overtrof inderdaad werkelijk alles! De tafel stond vol met 7 verschillende gerechten welke stuk voor stuk zalig waren. Alleen voor het eten zou je al ooit weer terug willen naar Hoi An. Na afloop kregen we nog 'n Hoi An cakeje, wat 'n soort roomsoesje leek en 'n minuscuul kopje green thee.
Dit alles inclusief drank voor de bespottelijke prijs van nog geen 20 euro, werkelijk ongelofelijk.
Moe maar voldaan zijn we ons bedje ingedoken en ik had de puf niet meer voor het reisverslag wat ik normaal gesproken aan het eind vd dag schrijf.

Vandaag gaan we Hoi An verder ontdekken en vanmiddag om 14.00 kunnen we al onze kleding al doorpassen. We zijn benieuwd.
Later vandaag zal ik de foto's bij dit verslag uploaden maar nu gaan we eerst lekker ontbijten terwijl jullie nog in diepe rust zijn.
Liefs van onsXxx