Test

We wisten dat het er ooit aan zat te komen, de laatste vakantie als 'compleet' gezin maar bij het idee krijg ik nu al een brok in m'n keel.
jarenlang hebben we met z'n vieren intens genoten van elkaar en onze geweldige vakanties.

Tijdens onze kampeervakanties zijn we stukje bij beetje steeds meer onze grenzen gaan verleggen wat resulteerde in complete outdoor vakanties. Raften, Canyoningen door het stromende water in diepe kloven en het abseilen van watervallen, lange en zware wandeltochten dwars door de natuur niet wetende waar we uit gingen komen, zwevend door de toppen van de bomen in het touwenparcours, niks was ons te gek. De avonden waar we bij kaarslicht voor onze tent zaten na te genieten van alle indrukken en inspanningen van die dag met op de achtergrond de tjirpende Cicaden, momenten om nooit te vergeten.

In 2012 zijn we onze allergrootste droom achterna gegaan in Thailand. Na meer dan 'n jaar van voorbereidingen zijn we al 'Backpackend' door Thailand getrokken. Slapen in boomhutten en drijvende bamboevlotten, hachelijke situaties tussen hondsbrutale apen, spelen met tijgerwelpen, met stip zal dit voor ons altijd het meest geweldige avontuur blijven wat diep in onze geheugen staat gegrift.

Na twee jaar achtereen het All Inclusive verhaal geprobeert te hebben, hebben we vorig jaar toch weer de luxe verruild voor 'n avontuurlijke vakantie in Vietnam. Wederom intens genoten van de compleet 'andere' wereld die zo typerend is voor het door ons zo geliefde Azië.

En nu......omdat we de bui al zagen hangen en we donders goed besefte dat dit wel eens de laatste vakantie met z'n vieren zou kunnen worden besloten om nog één maal 'n verre reis te gaan maken.
Waar we vorig jaar de wilde beesten gemist hadden, nu zonder twijfel besloten om naar Sumatra te gaan om de Orang Oetans in het wild te gaan ontmoeten. Voor mij 'n lang gekoesterde droom, voor Jeroen was de Apenheul wat dat betreft al spannend genoeg geweest waar ze veilig achter slot en grendel zitten.
Lang naar uitgekeken maar inmiddels ook 'n vakantie met 'n randje.
Maar liefs 24 dagen op stap met 'n zoon die op voorhand de dagen al aftelt totdat hij z'n meisje weer in de armen kan sluiten bij terugkomst......het zal wat worden.
Hopelijk lang leve de WiFi.