Laketour

Tsja, wat ik me daar precies bij voor moest stellen dat wist ik van te voren eigenlijk ook niet.
Het zou geweldig moeten zijn, maar ik verwachtte eigenlijk niet al te veel spectakel, maar de omgeving was prachtig en slapen op 'n bamboeraft leek ons toch ook wel 'n belevenis op zich.
Uiteindelijk werd het een dag om nooit te vergeten.
Na 'n heerlijk ontbijt gingen we op weg in 'n pick-up naar de andere kant van het meer.
Tes helemaal in haar nopjes, zij mocht achterin de laadbak, samen met onze Gids en nog 3 anderen. Na ruim 1 uur rijden stapten we in 'n longtailboot welke ons in een uurtje naar ons rafthouse zou brengen. Het gebied was verbluffend mooi en gigantisch groot, we keken onze ogen uit. Overal torenden enorme kalksteenformaties uit het turquoise water en vergaapte je je aan de impossante oevers van de jungle.
Net voordat we bij onze rafthouses waren zagen we ineens een groep longtail-makaken
langs een van de oevers struinen.
Aangekomen bij ons rafthouse waren we aangenaam verrrast. Ipv het verwachte matje hadden we waarempel een dikke matras tot onze beschikking, het was notabene luxer dan bij de berstammen. Vanaf onze matrassen hadden we 'n prachtig uitzicht door het grote raam aan de voorkant op het meer en de jungleoevers, echt prachtig.
Er lagen diverse kano's klaar waar de kinderen meteen dankbaar gebruik van maakte.
Na de lunch vertrokken we weer per boot voor 'n bezoek aan een of andere grot waar we eigenlijk weinig snuf in hadden. Grotten heb je in Europa ook maar doordat de Vlamingen van de vorige dag ons op het hart gedrukt hadden dat het absoluut de moeite waard was gingen we op pad. Moeders in 'n elegant jurkje want voor 'n grot bezoek hoef je immers niet je outdoorkleding aan.
Fout! Toen we ineens stopten met de boot midden op 'n smalle strook stromend water, werd ons vriendelijk verzocht om de boot te verlaten en te voet verder te gaan, door de velen gevallen bamboe stammen kon de boot niet verder.
En zo liep moeders met de jurk tot aan haar kont opgetrokken zodat deze niet nat zou worden.
Vergeefse moeite, want toen ik even later aan land wilde gaan viel ik zo met mijn snuffert in de modder en zakte door de aflopende oever zo terug de rivier in.
jullie kunnen je voorstellen hoe ik er er uit zag en dat het natuurlijk lachen gieren brullen was.
De rest van de tocht was niet veel beter, hoe vaak ik wel niet gevallen ben en hoe vaak ik onze gids al lachend wel niet heb horen zeggen "verry slippy"....
M'n jurk was onherkenbaar, een grote moddervlek en het elegante schulpen franje hing in flarden aan m'n jurk.
Máár het was het dubbel en dwars waard want de tocht die we maakten om bij de grot te komen bleek echt 'n stuk ongerepte jungle te zijn in de meest letterlijke zin van het woord.
We waande ons in het decor van Disney's Junglebook, je verwachtte ieder moment Mowgli
voorbij te zien vliegen in de lianen en Balou de beer tevoorschijn te zien komen vanachter het enorme bamboe, met stelen dikker dan je bovenbenen.
Zoals Jeroen zei "je kunt 100 foto's maken of je kunt 1000 foto's maken, wat we hier zien is op geen enkele manier over te brengen naar het thuisfront".
Toen we de grot in gingen waren we helemaal met de stomheid geslagen.
Dit was niet zomaar een grot. Binnenin was het pikkedonker en moesten we ons een weg banen door nauwe gangen, waar met 'n behoorlijke kracht het water van de verderop liggende
waterval door heen stroomde. Op sommige stukken stond het water tot aan onze kin en moesten we met de zaklamp in de mond verder door ons voort te trekken via een touw strak tegen elkaar aan. Wauw wat was dit gaaf, dit is niet uit te leggen.
Mike had even later toen we weer buiten stonden ,de blosjes op de wangen van opwinding.
Toen we weer in de boot zaten kwamen we tot de conclusie dat het 'n vakantie vol
hoogtepunten was, die kids die maken wat mee!!!"
Aan het begin vd avond nog een poging gedaan om apen en toekans te spotten maar tevergeefs. Maar het mocht de pret niet drukken, onze dag kon niet meer stuk.